آدم‌هایی توی تاستونشون واقعا استراحت می‌کنن که روی راه خودشون باشن. بدونن که هستن. بدونن درس می‌خونن و تلاش می‌کنن و بعدا این تلاشایِ نه‌ماهه به یه جایی می‌رسونتشون، پس حق دارن سه ماه دیگه رو استراحت کنن.
من؟! من که راهم مدرسه نیست. من که تلاش نکردم. من که خسته نشدم. من که حق ندارم استراحت کنم.
