بی آن‌که یک برقِ ساده‌ی چشم، دلگرم کننده باشد.

بی این‌که حتی یک صدا، آشنای تو باشد.

پی‌نوشتی ظاهرا بی‌ربط: یک خروار آدم که باید یاد بگیرم چطور دسترسیِ هر تلفن و کامپیوتر که ازش استفاده می‌کنند و خواهند کرد رو به این‌جا قطع کنم؛

تا بتونم بنویسم.